Dziś mija dokładnie 13 lat od śmierci cichociemnego kapitana Zdzisława Luszowicza ps. Szakal, jednego z 316 spadochroniarzy Polskich Sił Zbrojnych i Armii Krajowej. Jego grób został zlokalizowany niedawno przez Radosława Matysiaka na cmentarzu w Stafford.
Był uczestnikiem wojny obronnej w 1939 roku. Walczył w 20 p.p. w obronie Lublina. Internowany i wywieziony do ZSRR. Od sierpnia 1941 roku w Armii gen. Andersa w 6 DP /18 p.p. 16 pal / w ZSRR.
Po wyjściu na Bliski Wschód jako ochotnik na powrót do kraju skierowany został na szkolenie dywersyjne Cichociemnych do Wielkiej Brytanii.
Po przysiędze 15 grudnia 1943 roku przerzucony zostaje z Włoch do kraju i tam skierowany do 27 D.P. Armii Krajowej.
W grudniu 1944 roku aresztowany przez UB w Warszawie i zesłany do łagru w Stalinogorsku. Zwolniony we wrześniu 1945 roku przedostaje się do Czechosłowacji, a następnie do ośrodka dla polskich oficerów w Murnau am Staffelsee. Tam zostaje przydzielony do 2 Korpusu PSZ.
Osiedla się na stałe w Wielkiej Brytanii. Był aktywnym działaczem społecznym i polonijnym. W latach 1983–1988 pełnił funkcję członka Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej.
Jego grób znajduje się na cmentarzu w Stafford ( Wielka Brytania ).
