Stanisław Radziwon (1907-1973) był kapitanem piechoty Polskich Sił Zbrojnych oraz urzędnikiem sanacyjnych władz wileńskich. W okresie II wojny światowej odegrał znaczącą rolę w polskim ruchu oporu, biorąc udział w kampaniach we Francji, a następnie działając na rzecz polskiej emigracji w Szkocji. Po wojnie zaangażował się w życie społeczne, będąc jednym z organizatorów Koła Byłych Żołnierzy 2 Batalionu Grenadierów „Kratkowane Lwiątka” oraz współtwórcą inicjatyw mających na celu integrację polskich weteranów na emigracji. Za swoje zasługi wojenne i działalność społeczną został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Po demobilizacji w 1946 roku, Radziwon osiedlił się w Szkocji, gdzie prowadził działalność biznesową, zarządzając m.in. hotelem Dorchester, który stał się centrum życia towarzyskiego polskich weteranów. Był również zaangażowany w organizację licznych wydarzeń kulturalnych i wystaw, mających na celu podtrzymywanie pamięci o polskich bohaterach wojennych. Jego aktywność społeczna oraz zaangażowanie w życie polonijne zyskały mu uznanie wśród emigracyjnej Polonii, a po śmierci w 1973 roku, został pochowany na cmentarzu w Edynburgu, gdzie na jego nagrobku wyryto słowa: „Stanisław Radziwon wicestarosta Wileńsko-Trocki… oddał duszę Bogu, serce Polsce a kości tej ziemi”.
Lokalizacja grobu: