Kalkara stanowi malowniczą enklawę, zamieszkaną przez trzy tysiące osób, położoną w pobliżu stolicy Malty, Valletty, po przeciwnej stronie Wielkiego Portu. Cmentarz Marynarki Wojennej znajduje się na wschodnich obrzeżach tej urokliwej miejscowości, granicząc z Xghajrą.
Na części protestanckiej cmentarza spoczywają groby polskich lotników, wraz z 1182 żołnierzami, z których 1040 zostało zidentyfikowanych z imienia i nazwiska. Polacy aktywnie uczestniczyli w operacjach związanych z inwazją aliantów w Afryce Północno-Zachodniej, rozpoczętą w listopadzie 1942 roku. Wśród licznych jednostek lotniczych zaangażowanych w tę kampanię był również 138. Dywizjon Specjalny RAF, w składzie którego działała jedna polska eskadra.
17 grudnia 1942 roku samolot Handley Page Halifax DT542-NF-Q 138. Dywizjonu Specjalnego RAF rozbił się tuż po starcie z maltańskiego lotniska Luqa, w pobliżu miejscowości Żejtun. Cała załoga samolotu: por. pil. Krzysztof Dobromirski, por. pil. Stanisław Pankiewicz, por. obs. Zbigniew Idzikowski, sierż. r/op. Roman Wysocki, sierż. r/op. Alfred Kleniewski, st. sierż. strz. Oskar Zieliński oraz 11 pasażerów, poniosła śmierć. Ich ciała pochowano na cmentarzu oo. Kapucynów w miejscowości Kalkara na Malcie.
Pod koniec 1942 roku na lotnisko Luqa na Malcie został przerzucony 23. Dywizjon Nocnych Myśliwców RAF z Wielkiej Brytanii, który następnie uczestniczył w akcjach nad Afryką Północną i Morzem Śródziemnym. W składzie tej jednostki służyli m.in. kpt. pil. Jerzy Orzechowski, por. Ignacy Szponarowicz i por. Marceli Neyder. W trakcie jednego z lotów bojowych, 21 lutego 1943 roku, samolot Mosquito pilotowany przez por. Neydera prawdopodobnie został zestrzelony nad morzem w okolicach Marettimo i Pantallerii, co spowodowało śmierć polskiego lotnika oraz jego nawigatora F/O Sydneya Johna Cornesa. Neyder został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari za swoją służbę.